zondag 22 februari 2015

Pedro Abrunhosa

Pedro Abrunhosa

É Dificil




Vandaag werd ik wakker en ik alleen voelde
Een schip zonder zeil, een lichaam zonder ritme
Ik werd wakker en ik in het zwart gekleed
Een gebaar moe een kijkje in de woestijn

Wanneer alle gaan slapen
Het is gemakkelijker te geven
Wanneer de nacht komt
Het is moeilijk om niet te huilen

Ik wil niet te worden
Het licht niet meer ben
Ik wil niet de eerste te zijn
Ik ben de tijd dat eindigde
Ik wil niet te worden
De tranen die tijd
Wilt u niet de eerste te zijn
Ik ben een boot op de backwaters

Ik viel in slaap, zonder dat u aan mijn zijde
Een lichaam zonder ziel, zonder fado gitaar
Een droom in de nacht en keek in de spiegel
Een kant van het gezicht van een oude kind

Wanneer alle gaan slapen
Het is gemakkelijker te geven
Wanneer de nacht komt
Het is moeilijk om niet te huilen


Ik wil niet te worden
Het licht niet meer ben
Wilt u niet de eerste te zijn
Ik ben de tijd dat eindigde
Ik wil niet te worden
De tranen die tijd
Ik wil niet de eerste te zijn
Ik ben een boot op de backwaters

Pedro Abrunhosa - Momento



Een soort van de hemel,

Een stuk van de zee,

    en hand pijn,

Een dag langzaam.

  Een perfecte zondag

Een handdoek op de vloer,

    Een vermoeide manier,

Een spoor van het vliegtuig.

Een enkele schaduw,

Een ongemakkelijke licht,

   Een afwijking in de straat,

De stem van een dichter.

Een lege fles,

Een verwijderd asbak,

     Een hotel op de hoek,

Een wakende slaap.
    
Een geheime afscheid,

Een koffie 

    Een bericht op de deur,

Een kaartje in de lucht.

   Een open plein,

Een verloren straat,

    Een betoverende avond

Voor de rest van hun leven 

U vraagt ​​mij nu,

woorden,

  Je verstoppen in de tijd

Omdat het weer vleugels heeft

Je neemt de stad

Losse haren,

Verliezen je in mij

Omdat de wereld is een moment.

Een eindeloze weg,

Een discrete reclame,

   Een gesloten kromme,

Een gedicht woestijn.

    Een verre stad,

Natte kleding,

 Een goddelijke regen,

Een strakke verlangen.

   Op een nacht vergeten,

Een strand ergens,

Een verborgen zucht

De huid van een vrouw.

     Een ontmoeting in het geheim,

Een verankerd duin

     Twee naakte lichamen,

Omarmd in iets.

    Een vallende ster,

Een look die wordt ingetrokken,

    Een verborgen kreet

Als een kus niet genoeg.is

  Een open licht,

Afscheid voor altijd

   Een wond die pijn doet,

Niet buiten, binnen 

U vraagt ​​mij nu,

woorden,

 Je verstoppen in de tijd

Omdat het weer heeft vleugels.

Je neemt de stad

Losse haren,

Verlies je in mij

Omdat de wereld is een moment.

Pedro Abrunhosa - Quem Me Leva Os Meus Fantasmas





Dat was de tijd dat de handen werden sluiten
En de heldere nachten de woorden vloog
Ik zag dat de hemel werd geboren me vinger
En de Grote Beer werden aangestoken ijzers

Verloren zeilers in verre havens
In verborgen bars, Giant dromen
En de lege stad, asfalt kleur
En sommige vroeg me om hogere zingen

Wie brengt me mijn spoken?
Wie heeft me gered dit zwaard?
Wie vertelt me ​​waar en de weg?

Wie brengt me mijn spoken?
Wie brengt me mijn spoken?
Wie heeft me gered dit zwaard?
Wie vertelt me ​​waar en de weg?

Dat was de tijd
In de geopende schaduwen
Waarin mannen ontkenden
Welke andere roos

En ik dronk van het leven in kleine slokjes
Struikelde lachen, knuffelen vergiften
Back to back niemand ziet de toekomst
Noch de loop van de kogel of de wand falen

En sommige schreeuwde me
Met profeet stem
Dat de pad wordt gemaakt
Tussen het doel en de pijl

Wie brengt me mijn spoken?
Wie heeft me gered dit zwaard?
Wie vertelt me ​​waar en de weg?

Wie brengt me mijn spoken?
Wie brengt me mijn spoken?
Wie heeft me gered dit zwaard?
Wie vertelt me ​​waar en de weg?

Wat goed hebben de kaart
Als het uiteinde wordt afgedicht
Wat goed is het uitzicht op het land
Als de boot stopte deze

Wat goed heb de sleutel
Als de deur open is
Hoe goed zijn de woorden
Als het huis is verlaten?

Wie brengt me mijn spoken?
Wie heeft me gered dit zwaard?
Wie vertelt me ​​waar en de weg?

Wie brengt me mijn spoken?
Wie brengt me mijn spoken?
Wie heeft me gered dit zwaard en vertelt me ​​waar en de weg?

(Wie leidt mij) Wie je me heen?
(Wie leidt mij) Wie je me heen?
(Wie leidt mij) Wie je me heen?
(Wie leidt mij) Wie je me heen?

(Wie leidt mij) Wie redde me dit zwaard en vertelt me ​​waar en waar en de weg?

Wie brengt me mijn spoken?
Wie heeft me gered dit zwaard en vertelt me ​​waar en waar en de weg?

Wie brengt me mijn spoken?
Wie brengt me mijn spoken en vertelt me ​​waar en de weg?



Pedro Abrunhosa - Se Eu Fosse Um Dia O teu Olhar









Koud,
de zee
Door het lichaam
Te zwak om te vechten.
Heet,
De vloer
Waar u uit te breiden
neem je gelijk.
Lange Nacht
En alleen de zon
Het doorbreken van de stilte
Crystal ochtend.
Lichtgewicht, traag, naakt, trouw
En op deze wind
U surft op de huid.
En U vraagt ​​mij vrede
Ik geef u de wereld
Gek, gratis dus ben ik
(Een beetje meer ...)
Los van de stem 
Geschreeuw, toon mij de kleur van de hemel.
Als ik op een dag naar jou kijk
En mijn handen ook,
Als ik op een dag ademen
En je parfum ruik
Als ik op een dag jou kijk
En mijn handen ook,
Als ik op een dag ademen
En je parfum ruik
Bloed,
Brandend
Gisten maakte ik
Papier vingers.
Licht,
Slapende,
Zachtjes verf je het gezicht van de
borstel.
Largo wachten,
En volg het zuiden,
Verliest de hersenschim
My Blue Angel.
Het is, sterk, bemind te worden,
Ik wil dat je dat weet
Die nog niets vertellen 
Vraag me vrede
Ik geef u de wereld
Gek, gratis dus ben ik
(Een beetje meer ...)
Los van de stem 
Geschreeuw, toon mij de kleur van de hemel.
Als ik op een dag naar je kijk